‘Transparantie is trending’, aldus Fashion Revolution. Met de campagne #whomademyclothes wordt er globaal aandacht gevraagd voor transparantie in de mode en om de supplychain inzichtelijk te maken. Met de vraag ‘Wie heeft mijn kleding gemaakt?’ worden bedrijven via social media aangespoord om hun leveranciers openbaar te maken. Maar wat wordt er precies bedoeld met ‘transparantie’ en waarom geven modebedrijven deze informatie niet gewoon vrij?
Waarom zijn modebedrijven niet transparant?
Er zijn twee korte redenen te noemen waarom modebedrijven niet openbaar maken bij welke leveranciers ze produceren.
-
Concurrentie.
Veel bedrijven zijn (of waren) bang om hun partners openbaar te maken voor consumenten, omdat je hiermee ook informatie vrijgeeft voor je concurrenten. Er gaat tijd en expertise zitten in het selecteren van goede partners bij het produceren van kleding. Je zou het bedrijf zomaar kunnen benadelen wanneer deze informatie openbaar is voor je concurrenten. Transparantie in de mode is dus een soort taboe voor bedrijven.
-
Ze weten niet wie het zijn.
Het klinkt misschien gek, maar veel modemerken weten vaak niet hoe hun supplychain eruit ziet. We moeten hiervoor wat fashion jargon aanhalen, namelijk ‘CMT’. Dit staat voor Cut, Make & Trim en wordt gebruikt om de fasen van kledingproductie weer te geven. Sommige merken werken met een tussenpersoon of laten hun producten rechtstreeks bij een fabrikant maken. Er wordt vaker gedacht dat ze rechtstreeks inkopen bij de fabriek en alles daar wordt geproduceerd. Dit is niet zo; er wordt bijna altijd weer gewerkt met ‘sub-producers’. Jouw leveranciers, hebben dus ook weer leveranciers.
Cut, Make & Trim
Stoffen worden bijvoorbeeld ergens geknipt of gesneden (Cut), in elkaar genaaid (Make) en afgewerkt en ingepakt (Trim). Maar waar komen de knopen vandaan welke op de jeans worden gezet? Of waar wordt het draad ingekocht om mee te naaien? Veel modebedrijven kunnen niet transparant zijn over hun supplychain, omdat ze niet weten wie er allemaal aan hun kleding werkt. Niet alle leveranciers geven daarnaast eerlijke en volledige informatie aan de modemerken. Bij overproductie kunnen ze bijvoorbeeld af en toe uitwijken naar een andere fabriek, terwijl het modemerk hier niets van afweet.
Dat klinkt als een losgeslagen boel en dat is ook precies het probleem. De verantwoordelijkheid wordt – terecht – gelegd bij de westerse modemerken welke de kledingproductie aanvragen bij de fabrieken. Het in kaart brengen van de leveranciers en transparantie in de mode industrie is niet gemakkelijk, maar wel nodig.
Waarom de campagne #whomademyclothes?
-
-
-
#1
Omdat de eerste reden waarom modebedrijven niet openbaar gaan hierdoor afneemt: ‘concurrentie’. Wanneer alle grote merken hun partners openbaar maken, gaat het ‘bedrijfsgeheim’ gevoel er vanaf. Eigenlijk gebeurt het tegenovergestelde: bedrijven ondervinden nu een voordeel van het openbaar maken. Consumenten kunnen het waarderen en vinden het belangrijk.
-
#2
Om de tweede reden die we hierboven noemden. Als modebedrijven niet weten met wie hun leveranciers samenwerken, kunnen er ook geen controles worden uitgevoerd op kinderarbeid, sociale rechten, afval, eerlijke lonen en andere werkomstandigheden van deze sub-leveranciers.
Door als liefhebber van mode vragen te stellen, leg je de druk bij een bedrijf om tijd en geld te investeren voor onderzoek en afspraken met leveranciers. Dit is precies waar Corporate Responsibility om draait. De verantwoordelijkheid nemen over het volledige process van kledingproductie. Als consument en liefhebber van mode heb je een stem om iets te veranderen. Moedig merken aan om transparant te worden door de hashtag te delen en te laten zien dat je het belangrijk vind.
-
-
Waar kan jij als liefhebber van mode op letten?
Kijk op de website van een merk (of moederbedrijf) of daar gegevens over leveranciers openbaar zijn gemaakt. Bijvoorbeeld met een kaart waarop de fabrieken staan. Dit is stap #1 voor bedrijven en betekent een hele goede eerste stap. Je kunt ook kijken op websites van bedrijven zoals Made-by die inzicht geven in transparantie in de mode. Zij voeren onafhankelijke, volledige audits uit bij bedrijven en ondersteunen ze ook bij het opzetten van een Corporate Responsibility afdeling in het bedrijf. Bekijk hun websites om meer te leren over grote modemerken.
En wat denk jij?
Doe jij ook mee met de #whomademyclothes social media actie van Fashion Revolution? Het is een globaal platform met ook een Nederlandse tak welke veel evenementen organiseert. Deel hieronder jouw reactie en laat ons weten wat je motiveert. Of heb je tips hoe je als liefhebber van mode beter kan opletten tijdens het shoppen? Sharing is caring! Meer lezen over duurzame mode en stoffen kan natuurlijk ook. Bijvoorbeeld over de stof Ramie, wat Econyl precies is, over de nadelen van gerecycled polyester en de kleine lettertjes bij kleding van bamboe.
